เครือข่ายเพื่อนช่วยเพื่อนเลิกบุหรี่
โดย อภิชญา แก้วบุญ พยาบาลวิชาชีพ ชำนาญการ
มีเพื่อนคนหนึ่งถามดิฉันว่า เรียนเฉพาะทาง IC มาแล้ว
ทำไมถึงต้องมาทำงานให้คำปรึกษา และรับผิดชอบคลินิกบำบัดสารเสพติดอีก ดิฉันตอบว่า "เราได้รับความไว้วางใจจากผู้บริหารให้รับผิดชอบงานที่ยากและท้าทายแล้วเราก็ต้องทำให้ดีที่สุด
ตราบที่ความสามารถของเราจะทำได้" และอีกอย่างที่ทำให้รักงานนี้ก็เพราะว่าเคยมีประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยโรคเรี้อรัง
และผู้ป่วยใน จึงได้มองเห็นความทุกข์ทรมานของผู้ป่วยและญาติ จากโรคภัยต่างๆ
โดยเฉพาะโรคที่น่าจะป้องกันได้ เช่น โรคที่เกิดจากการสูบบุหรี่ ได้แก่
ถุงลมปอดโป่งพอง หลอดลมอักเสบเรื้อรัง
มะเร็งปอด
ดิฉันคิดว่าจะทำอย่างไรจึงจะช่วยเหลือผู้ที่สูบบุหรี่ให้สามารถเลิกบุหรี่ได้
ลำพังความสามารถของพยาบาล ที่รับผิดชอบงานคลินิกอดบุหรี่เพียงลำพังคงไม่พอ ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากพยาบาลแผนกอื่นๆ
ที่จะมาช่วยกัน ให้การช่วยเหลือผู้ที่สูบบุหรี่ให้เลิกได้
จึงมีการจัดทำโครงการเครือข่ายเพื่อนช่วยเพื่อนเลิกบุหรี่ ซึ่งก็มีทั้งเครือข่ายของแพทย์ พยาบาล
เจ้าหน้าที่ทุกคนในโรงพยาบาล และเครือข่ายของผู้ที่สูบบุหรี่ ที่สมัครใจเข้าร่วมเป็นสมาชิกชมรม
คนรักษ์ปอดของโรงพยาบาลจักราช ได้มีการจัดกิจกรรมทั้งหมด 5 ครั้งดังนี้ ครั้งที่ 1
เดือนมีนาคม ครั้งที่ 2 เดือน เมษายน ครั้งที่ 3 เดือน พฤษภาคม ครั้งที่ 4 เดือน มิถุนายน และครั้งที่ 5 เดือน
กรกฎาคม 2555
โดยให้สมาชิกได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในเรื่องของประสบการณ์ในการเลิกบุหรี่
ซึ่งการเลิกบุหรี่ของแต่ละคนก็จะแตกต่างกันไป
คุณลุงสงวนซึ่งได้รับการคัดเลือกจากสมาชิกชมรมให้เป็นประธานรุ่นบอกว่า “ ผมลองเอาเครือบอระเพ็ดมาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆแล้วเอาไปตากแดด
ให้แห้ง นำพกติดตัวไว้ เวลาอยากบุหรี่ก็เอามาอม ทำให้ชุ่มคอไม่อยากบุหรี่ ผมเลิกได้ 3 เดือนแล้ว”
ลุงกอบซึ่งป่วยเป็นโรคไธรอยด์
บอกว่า “ ผมทำตามที่คุณหมอแนะนำ เคี้ยวมะนาวทั้งเปลือก
เวลาอยากบุหรี่ ตอนนี้ผมเลิกได้ 6 เดือนแล้ว วันนี้ผมพาเพื่อนบ้านมาด้วยคนนีง ชื่อ
นายตื่ม หลังจากที่ผมเลิกได้ ผมก็ไปชวนนายตื่ม ให้ลองเลิกดู ช่วง 2-3 วันแรก
ผมก็จะเดินไปบ้านนายตื่มทุกวัน ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง เลิกได้ไหม ” แล้วลุงกอบแนะนำลุงตื่มอย่างไรบ้าง “ ผมก็บอกว่าให้ดื่มน้ำมากๆ
เคี้ยวมะนาวหรือของเปรี้ยว ตามที่หมอเคยบอกผม จนตอนนี้นายตื่มก็เลิกได้แล้ว 4
เดือน”
คุณนิมิตซึ่งป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูงและโรคหัวใจบอกว่า “ผมใช้วิธีค่อยๆลดลงที่ละมวน จากเดิมผมสูบวันละ 1-2 ซอง
ตอนนี้ผมสูบน้อยแล้ว แทบจะไม่สูบเลย ถ้าอยากมากๆก็จะจุดสูบ ดุดไป 2-3 ทีก็โยนทิ้ง”
ภรรยาคุณนิมิตบอกว่า”ตอนนี้แกสูบน้อยลงมากแล้ว บางวันก็ไม่เห็นสูบ” นี่ก็เป็นตัวอย่างของสมาชิกที่เล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆฟัง
ยังเหลือสมาชิกที่ยังเลิกไม่ได้อยู่ประมาณ 10 คน จาก 40 คน
ซึ่งกลุ่มสมาชิกคนที่เลิกได้ก็ได้ให้กำลังใจเพื่อนๆที่ยังเลิกบุหรี่ไม่ได้ให้พยายามต่อไป ทำให้ฉันเรียนรู้ว่า
ฉันไม่จำเป็นต้องเป็นดวงอาทิตย์ส่องแสงอยู่ในโรงพยาบาล จึงจะแสดงบทบาทพยาบาลได้
แต่ฉันสามารถเป็นเพียงแสงเทียนเล็กๆที่ภาคภูมิใจในวิชาชีพได้
เพราะในที่ที่มืดที่สุดที่แสงอาทิตย์ส่องไม่ถึงนั้น ขอมีเพียงแสงเทียนเล็กๆ
ส่องให้แก่ผู้ที่อยู่ในความมืดมิดมาตลอดชีวิต
ก็คงพอทำให้ผู้คนเหล่านั้นมีความสุขกับแสงสว่างบ้าง
